zondag 3 maart 2019

(N)iets om over naar huis te schrijven

Na een leuke zaterdag in de polder met Rene en Joop hadden we de vangstenteller nog steeds op nul staan. Geen reden om direct een verslag te gaan maken en publiceren, zou je zeggen. Toch doe ik het, want het was een in alle andere opzichten zeer geslaagde dag.

Allereerst had Rene gezorgd voor een wel heel uniek presentje, een Fair Play badge met onze namen er op. Deze gaat zeker een mooi plekje krijgen op de vis-jas, -tas of -pet. Dankjewel, Rene!

...een beetje reclame maken mag...

Voor mij was het een flink eind rijden naar de polder van Wilnis maar ook daar genoot ik van. Het was alweer een tijdje geleden, zo'n stuk toeren. Fijn dat me dat weer lukt. Wilnis is de moeite waard en een mooie polder met genoeg mogelijkheden om te vissen.

...mooie polder...

We visten alledrie met spinhengels uit de Schreiner-stal. Rene met de grafiet viergrammer, Joop met de grafiet tiengrammer en ikzelf met de Cobold vijfgrammer. Alledrie gebruikten we een spinner als aas. Direct op de eerste stek kreeg Rene al snel een mooie aanbeet van een snoek, die helaas losschoot en zich daarna ook niet meer liet zien. Behoudens enkele schijnaanbeten van wat baars, die blijkbaar al wakker was, hebben we verder geen vissige activiteiten meer mogen meemaken.

Naast de onvermijdelijke kletspraat over hengelmateriaal en kunstaas, hebben we ook gesproken over kameraadschap en respect voor elkaar binnen onze hobby. Dat is de reden dat ik toch dit stukje op mijn blog met jullie wil delen, ondanks de afwezigheid van vangsten op onze visdag. Het gaat namelijk nogal eens mis. Vooral nu het internet ons een ongekende mate van instant contact biedt, is het uitwisselen van informatie ook nogal eens reden om het flink met elkaar oneens te zijn. Datzelfde internet biedt dan ook de mogelijkheid om ongezouten en vaak op de persoon gerichte kritiek direct en met iedereen te delen. We konden alledrie helaas zo een aantal voorbeelden oplepelen van het resultaat van zulke onenigheid, variërend van belachelijk maken, disrespect voor andermans ideeën, uitsluiting, royering van clubs tot aan stekkenpezerij en zelfs fysieke bedreiging.

Voor mij, en ik hoop velen met mij, is de hengelhobby een rustpunt in het drukke bestaan. Hoofd leeg, natuurbeleving, materiaal en kameraadschap zijn de belangrijkste elementen. De zaterdag in Wilnis voldeed aan al deze voorwaarden. Ik baal van de recente voorbeelden van elkaar het leven zuur maken die ik zag, hoorde en meemaakte in de hengelsport. Mijn persoonlijke neiging om er dan maar bij weg te lopen is ook niet altijd juist. Maar soms weet ik gewoon niet meer hoe ik mij kan opstellen en gedragen binnen de ego-strijd van mede-vissers. 

Ik hoop dat het ook anders kan. Vaak merk ik dat een gezamenlijk vis-tripje al veel kan doen, want persoonlijk contact kweekt toch meer wederzijds begrip en respect dan elkaar digitale modder toegooien. Ga toch vissen!

...contact kan ook zonder WiFi...
...hoofd leeg, natuurbeleving, materiaal, kameraadschap...
Qua materiaal  was het overigens leuk om te zien dat zowel Rene als Joop naar volle tevredenheid de spoelclipjes gebruiken die ik voor hen had gemaakt. In eerste instantie voor mijzelf, maar later ook voor anderen, maakte ik met behulp van de 3D-printer kunststof spoelclipjes die je om de spoel van de molen heen zet. Ook om de lijn vast te houden maar vooral omdat de clips een lijndikte-aanduiding hebben, die gelijke molentjes of spoeltjes met verschillende lijndiktes gemakkelijk uit elkaar houdt. 

...spoelclips met lijndikte-aanduiding...

Wie ook geïnteresseerd is en een paar clipjes wil aanschaffen: stuur mij een bericht!

Tot slot veel visplezier voor iedereen. Laten we er samen een mooi visjaar van maken.