Hart voor de hobby

Dit jaar is het op deze plek een tijd lang stil gebleven. Dat is een weerspiegeling van de werkelijkheid geweest want het vissen is dit jaar ook een tijd lang onderbelicht gebleven. Noodgedwongen overigens, want mijn gezondheid liet het niet toe intensief van mijn hobby te genieten. Jawel, ik heb echt nog wel wat snoekjes en een enkele vijverkarper gevangen. Maar het was niet om over naar huis...eeh... op mijn blog te schrijven.

...toch nog vis in 2018...

Recent heb ik een hartoperatie ondergaan. De ontstane imposante littekens lieten mij nog even met het idee spelen hier een spectaculaire come-back te maken met een Freek-Vonk-achtig vehaal over worstelingen met monstersnoeken en de daarbij horende verwondingen. Ik heb het idee maar laten varen omdat ik naar verwachting toch wat ongeloofwaardig zou overkomen. En ik ben geen man van visserslatijn, dat weten jullie.

De verwachtingen voor mijn herstel geven hoop. Denkbeeldig dartel ik over een aantal weken alweer als een jonge god door de polder met één van mijn geliefde Fair Play hengels in de hand de snoeken het leven zuur te maken. Misschien moet ik nog even pas op de plaats maken maar ik kijk zeker uit naar de eerste vis-trip van 2019. En uiteraard zal ik hiervan op gebruikelijke wijze verslag doen op deze plek. Ik kan niet wachten en ik hoop u ook niet.

Een fijn, visrijk en vooral gezond 2019 gewenst!