Alternatieve clubdag

Vandaag stond de eindejaars clubdag van de Schreineriaan op de agenda. De Schreineriaan is een club gelijkgestemden die naar het gedachtegoed van Jan Schreiner hun hobby uitoefenen, veelal met Fair Play hengels. Al weken werden er plannen gesmeed, afspraken gemaakt en strategieën bepaald. Maar de slechte weersvoorspellingen voor met name het zuiden en midden van het land deed de organisatie gisteren besluiten de traditionele snoekdag in de polder naar een later tijdstip te doen verhuizen. Vismaat Luitsen en ik hadden de hengels al klaarstaan toen dit besluit viel en spraken meteen af dan maar met zijn tweeën te gaan vissen.

Het was koud, er stond wind, maar de sneeuw en regen die meer richting het zuiden viel, bleef ons gelukkig bespaard. Een water op een grof halfuur van Groningen bleek niets meer op te leveren dan koude vingers en een rillerig lijf. In de beschutting van een Groningse buitenwijk konden we wèl onze snoekjes vangen. De Alternatieve Noordelijke Schreineriaan Eindejaars Snoekdag in de Groningse stadspolder was een succes. Dank, Luitsen!

Spinners testen

Als je zelf je spinners maakt dan is het altijd weer een verrassing hoe de spinners zich in het water gaan gedragen. Het blijkt dat kleine dingen soms het verschil uitmaken tussen een goed draaiende spinner en een prul dat beter dienst doet als versiering in de kerstboom.Kleine dingen zoals juist op elkaar afgestemde maten van de materialen die je gebruikt, maar ook minder in het oog springende zaken als dikte van het gebruikte spinnerblad.

Om spinners te testen is het handig als je water in de buurt hebt waar je "snel" even kunt vissen en ook nog een redelijke kans hebt om nog wat te vangen. Ik blijk dergelijk water vlàk in de buurt te hebben, en nog wel op aanwijzing van vismaat Klaasjan (Tussen kop en staart). Eigenlijk her-ontdekte ik het water, want ik kende het wel en heb er zelfs wel eens gevist, maar de boel is het grootste deel van het jaar flink dichtgegroeid. De sloten waren nu echter flink geschoond en er kon prima met een spinnertje gevist worden. Kortgeleden was ik er samen met Klaasjan al eens en had toen de vijfgrammer ingezet met een beproefd spinnertje met een gehamerd nikkel Colorado blad van 23mm. Er bleek volop snoek te zitten!

Water vlakbij met volop snoek

Dit water leek deze week ook een perfecte plek om de deep cup Colorado bladen te testen uit mijn vorige blog-bericht. Ik koos de Fair Play Cobold achtgrammer en de spinners met 32mm blad. Kortgezegd: de deep cup Colorado bladen voldoen prima! Vergeleken met de "gewone" bladen zijn ze langzamer te vissen en draaien ze gemakkelijker. De spinner met het gewone blad moest ik sneller binnenvissen om èn de spinner niet naar de boden te laten zakken èn de spinner te laten blijven draaien. De deep cup versie trekt ietwat meer aan de hengeltop maar dat wordt volledig teniet gedaan door het feit dat je de spinner gewoonweg langzamer binnenvist. En ik ving er ook nog op!

...één van de snoeken die sneuvelde aan de deep cup Colorado spinner...

Na deze test wilde ik nog wat andere spinners uitproberen die ik laatst had gemaakt. Allereerst een tandemspinner met een glad Indiana blad van 25mm en een gehamerd Indiana blad van 18 mm. Het is altijd nog maar de vraag of een tandemspinner goed draait maar deze deed het perfect. En dan ook nog een spinnertje met een glad Indiana blad van 28mm. Deze draait als een tolletje!

Links de tandemspinners en rechts de als tolletjes draaiende Indiana spinnertjes

Alle spinners kon ik naar tevredenheid vissen op de achtgrammer, alhoewel er duidelijke verschillen waren. De beide 32mm Colorado's waren ietwat aan de zware kant voor de achtgrammer en zijn ook prima te vissen op de tiengrammer. De tandemspinner draaide perfect en trok niet te zwaar aan de achtgrammer. Het 28mm Indiana blad is een sneldraaiend spinnertje en geeft nèt genoeg trilling door op de top van de achtgrams hengel om nog prettig gevoeld te worden. Natuurlijk is het één en ander ook een kwestie van persoonlijke voorkeur en omstandigheden. Zowel de tandemspinner als de kleine Indiana spinner leverde ook snoek op. Het zijn weer fijne toevoegingen aan de spinnerdoos.

Toen ik gisteren nog eens hetzelfde water bezocht, moest ik bewust kiezen voor de nikkelkleurige deep cup spinner. Het water is afgelopen week steeds troebeler (zandiger) geworden door de regen en de wind. Alhoewel je nog wel van een zekere helderheid kunt spreken, is het water een stuk minder doorzichtig en valt een nikkel blad meer op. Ik weet niet of er ook een verband is met de paar missers die ik kreeg. Uiteindelijk haakte ik toch nog twee snoeken.

...the deep cup strikes again!

Wat is het leuk om met je eigen spinners vis te vangen op licht materiaal.En dat ook nog eens vlak bij huis!

Spinners maken

Ik maak mijn eigen spinners.Je kunt wel stellen dat het een hobby binnen een hobby is geworden. Het kost wat extra tijd, maar je kunt een spinner zo maken als je hem zelf wilt hebben èn het geeft veel voldoening als je een snoek of baars vangt aan een eigen bouwsel.

Een tijdje geleden, tijdens de hengelsportverzamelaarsbeurs in Vught, kreeg ik van mede-Schreineriaan Rene een tweetal Colorado deep cup spinnerbladen om te proberen. Vandaag heb ik er spinnertjes van gemaakt, tezamen met spinners van twee gewone Colorado-bladen in dezelfde grootte om te vergelijken.

Hier is duidelijk het verschil te zien tussen een deep cup (links) en een gewoon Colorado spinnerblad (rechts). Dat het deep cup blad een gehamerd blad is en het gewone blad een gladde, maakt voor de vergelijking niets uit.

Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt en tijdens het bouw-proces wat foto's gemaakt. Ik wilde altijd al eens laten zien op mijn blog hoe ik mijn spinners maak. Niet omdat ik vind dat ik het zo goed kan, alhoewel het een ieder vrij staat er wat van op te steken, maar omdat ik benieuwd ben naar de reacties en tips die anderen misschien hebben voor mij. Hieronder een fotoverslag.

Alle onderdelen liggen klaar. Stangetjes, kogeltjes, ruitertjes, spintube, haken met eerder gebonden vliegjes en natuurlijk de spinnerbladen, in dit geval in de maten 25mm en 30mm (ongeveer).

ik schuif altijd eerst een klein stukje krimpkous om het oogje van de spinstang en verhit het kort. Dit beschermt de scherpe randjes van het oog en voorkomt dat de lijn er achter blijft haken. Deze spinstangetjes kwamen met een voorgebogen oog, dus dat is handig!

Ik monteer het blad op het ruitertje en schuif het op de as. Daarna een kogeltje en een stukje spintube op de lengte van het blad.

Dit zijn eigenlijk de enige twee tangetjes die ik gebruik.

Ik buig een oogje om de haak aan te bevestigen.

De haak kan ik nu in het oogje hangen.

Daarna sluit ik het oog met een paar wikkelingen om de as. Je kunt hier ook kiezen voor een open speld-verbinding die gezekerd wordt door de spintube maar daar heb ik twee keer een slechte ervaring mee gehad... ik sluit dus nu altijd de verbinding.

De spintube kun je nu over de wikkelingen van het oog schuiven en de spinner is klaar!

Nu heb ik van beide maten een gewone versie en een deep cup versie om uit te proberen!

De spinners liggen klaar om uitgetest te worden. Ik heb begrepen van Rene dat de deep cup bladen langzamer te vissen zijn. In ieder geval is het materiaal klaar voor een uitgebreide vergelijking. Wordt vervolgd!

Ultralicht(e) snoeken

Eindelijk. Ik ga Peter Linzell (Struinen door de Polder) bezoeken voor een visdag. En vismaat Lolle gaat mee! Ik ken Peter nu een paar jaar, maar Lolle en Peter gaan al veel langer terug. Onderweg vertelde Lolle me dat ze elkaar "online" al zo'n 14 jaar kennen, maar elkaar nog nooit ontmoet hebben! Dat was dus een leuke eerste ontmoeting en direct aan de keukentafel tijdens de koffie werd er al gekletst over onze mooie hobby en andere belangrijke zaken alsof de heren elkaar elke week zagen.

Peter raadde ons vantevoren al aan om ultralicht materiaal mee te nemen omdat we zouden vissen in beschutte, ondiepe watertjes bij hem in de buurt. Ik nam de driegrammer Floret mee, Lolle de Titanium viergrammer en Peter de Grafiet vijfgrammer. Stuk voor stuk juweeltjes van hengels en natuurlijk allemaal Fair Play.

Ultralichte juweeltjes. VLNR de driegrammer Floret, de Grafiet vijfgrammer en de Titanium viergrammer

De eerste!

Ik ving al snel de eerste snoek, voorafgaand aan een spectaculaire aanbeet die goed te volgen was in het ondiepe en glasheldere water. Prachtig om te zien hoe de snoek vanuit zijn hinderlaag tussen het riet vandaan schoot om het minispinnertje te grazen te nemen. Er zaten enkele bloedzuigers op het snoekenlichaam, wat aangaf dat de snoeken wel "vast" hebben gelegen de afgelopen tijd. Ook Lolle en Peter vingen na een tijdje hun eerste exemplaar. Er werd zelfs een enkele baars gevangen!

Baars!

Een snoek voor Lolle

Ultralicht vissen is fun!

Een snoek voor Peter

En nog maar eens eentje voor mij

Op onze ultralichte hengeltjes en dunne lijntjes was elke dril weer leuk en vooral elke aanbeet. Wat zijn die rakkers fel! Ondanks dat de meeste snoekjes bijna net zo ultralicht waren als onze hengeltjes, hebben we ons prima vermaakt. Toch was het soms moeilijk om de vissen te haken. Veel snoek reageerde vandaag meer agressief op de spinner dan hongerig. Het lijkt op verdediging van het territorium; we konden soms duidelijk in het water zien dat een snoek met de bek dicht een spinner volgde en er zelfs tegenaan stootte. Ook het observeren van dit gedrag hoort bij het vissen. Het observeren van vismaten die elkaars vissen scheppen, onthaken en op de foto zetten eveneens. Om van te genieten!

Vismaten!

In het laatste halfuurtje van onze visdag haakte ik de snoek van de dag, een mooie 60-er aan de Floret. Het was in een wat breder en dieper gedeelte en ik zag de snoek omhoog komen in het heldere water om de kleine spinner te komen halen. BAM! Een korte dril en de snoek kon worden geschept. Geen probleem voor de Floret en 12/00 nylon.

Drillen, landen,...

...en poseren!

Het was fijn vissen en vangen in opperbest gezelschap. Er is wat afgeouwehoerd over Fair Play, ultralicht vissen, spinnertjes, lijnen en snoeken. Er is besloten dat visdagen zoals deze unaniem over gouden randjes beschikken en dienen te worden ingelijst. Er is overeenstemming bereikt over een herhaling. En er zijn handen geschud in de wetenschap dat we elkaar nog eens weer zien. Bedankt, Peter en Lolle!