 |
| Samen met de Schreineriaan... |
Eind maart mochten we op de valreep nog één keer genieten van het kunstaasvissen in de Hollandse polder met de clubleden van De Schreineriaan. De club van liefhebbers van het lichtere vissen en van Fair Play hengels en ander aanverwant materiaal heeft op een clubdag eigenlijk altijd te weinig tijd om te ouwehoeren en tips uit te wisselen, maar er werd hier en daar toch ook nog een visje gevangen. Ik kon een mooie poldersnoek tonen na een leuke dril op de tiengrammer, vlak nadat vismaat Rene er ook al één had gehaakt bij hetzelfde bruggetje. De hele dag was genieten!
 |
| écht de laatste... |
De allerlaatste kunstaas-dagen daarna kon ik nog een paar leuke vangsten doen vlakbij huis met de ultralichte vijfgrammer. Man, wat is dat toch een heerlijk buigend hengeltje. Ik had regelmatig bekijks als het hengeltje weer in een bocht sprong op een snoekje en gewillig zijn werk deed. Toeschouwers zijn niet gewend aan zulk licht materiaal en kijken je regelmatig aan alsof ze bedonderd zijn als je na de dril een relatief klein snoekje naar boven haalt.
 |
| ...Winde! |
En toen was het ècht voorjaar. Zodra de laatste spinner uit het water is, wil ik weten of ze er al zijn: de windes! Toen ik het eindelijk kon gaan proberen, ving ik er een paar op de broodvlok, waaronder een mooi exemplaar van ruim 50 cm, die de 2.70 m lange Fair Play vlokhengel volledig tot zijn recht liet komen.
Rest mij nu om verdere plannen te maken voor dit jaar. Ik ga zeker weer swingtippen, óók op karper, en wil weer gaan vlokvissen. Ook komen de karper-penhengels zeker weer uit hun foedralen. Verder ben ik begonnen met een vliegviscursus bij de Noord Nederlandse Vliegvis Vereniging; een cursus van 6 avonden waarbij ook in de prachtige forellenplas gevist zal worden. Maar eerst dat werpen maar eens onder de knie zien te krijgen... wordt vervolgd!
