Beloofd is beloofd, ik zou verslag doen zodra de
omstandigheden het toelieten weer te gaan vissen. Onafhankelijk van de
vangsten.Bij deze.
Ik hield het niet meer uit. Veel sloten in de buurt waren
alweer dichtgevroren maar een paar waren nog open. Na zoveel weken stond ik,
ietwat onwennig maar met een grote grijns, met de Fair Play Cobold achtgrammer
in de klauwen aan de waterkant. Ik kon gaan vissen.
Een kleine snoek greep mis, even later viel ook een wat
groter exemplaar de spinner wat halfslachtig aan en miste ook (wat was er aan
de hand?), maar eindelijk bleef er één plakken! Woehoe, een snoek! Nou ja, een
snoekje. Een kleintje. Een heel kleintje. Maar wèl MIJN snoek. Zelfgevangen.
Heel blij mee. Een nieuw begin, zeg maar. Hieronder het bewijs.
 |
| ...een nieuw begin... |
Goed bezig Robert, ik laat je snel weten wanneer we in maart een keertje kunnen gaan vissen.
BeantwoordenVerwijderenRene
Wat goed Robert, de éérste van velen zullen we maar zeggen, tenminste wanneer koning winter niet te vaak roet in het eten gaat gooien.
BeantwoordenVerwijderenHet formaat doet er niet toe, maar weer aan de waterkant staan met een hengel in de hand na lange tijd van lichamelijke beperkingen daar weet ik alles van!
Het er alleen al weer staan en kunnen genieten langs de waterkant maakt het al weer bijzonder, geniet er met volle teugen van Robert!
Groet, Lolle
Back once again. Goed om te lezen en te zien. Kleine Snoek grote glimlach.
BeantwoordenVerwijderenSize doesn’t matter Robert, prachtig visje en alle reden tot blijheid, heerlijk voor je om weer even aan de waterkant te zijn. Voorlopig geen winter en hogere temperaturen, onstuimige dagen, echt snoekweer zou ik zeggen, succes als je nog op pad gaat. Gr. Martin.
BeantwoordenVerwijderenwie het kleine niet, precies,zodra je weer het water ziet wordt je weer een heel ander mens,en dan ook nog met een Fair Play hengel in je handen,wat wil je nog meer,
BeantwoordenVerwijderen