Krek, dat is't!

Afgelopen zaterdag bezocht ik samen met vismaat Luitsen de hengelsport verzamelaarsbeurs in Vught. Inmiddels een klassieke reservering in de agenda. Niet alleen omdat er veel klassieke en modernere hengelspulletjes te krijgen zijn maar ook omdat er veel Schreinerianen komen; dat rare clubje mannen die allemaal een voorliefde hebben voor het vissen met Fair Play hengels en aanverwante artikelen.

Het is altijd weer een goede gelegenheid om de clubleden uit het hele land (en zelfs daarbuiten) de hand te schudden en om een activiteit te ontplooien die in clubtaal "slap ouwehoeren" (afk. Slap O-H-en) wordt genoemd. Een zeer aangename bezigheid die kennisverrijkend en verbroederend werkt.

Ik was eigenlijk voornamelijk voor bovengenoemde activiteit naar Vught gekomen. Maar eigenlijk al direct in het begin tijdens ons eerste kopje koffie zag ik op een aangrenzende tafel een ongebruikt exemplaar van de legendarische CrAck 100S molen (de latere versie van de LuXor Special) liggen. Het is de oerversie van de moderne spinmolen, de molen waar Jan Schreiner zelf ook mee viste. Ik heb meestal een voorkeur voor de modernere molens, zoals de Penn Battle en Conflict molens waarmee ik veel vis, maar dit juweeltje mocht niet in mijn verzameling ontbreken. Krek, dat is't! Na een schappelijke prijs te zijn overeengekomen, kon ik de molen verhuizen naar Groningen. Blij mee!

CrAck 100S, met ondiepe en diepe spoel

Krek, dat is't!

Geleverd in 1977 door Hengelsport Willem in Amsterdam

Rest voor mij alleen nog de vraag of ik de molen in zijn nieuwe staat laat of dat ik er daadwerkelijk ook mee ga vissen.

Baarzen en snoeken

Het is weer zover! De periode voor het vissen met kunstaas is alweer in volle gang. Althans voor mij; sommigen blijven penvissen op karper terwijl een ander zich alweer klaarmaakt voor de wintervoorn die zich binnenkort op beschutte plekken gaat verzamelen.Ik heb kortgeleden nog met vismaat Lolle de karpers aan de schubben proberen te komen met de swingtiphengel. Het waren een paar gezellige uurtjes maar de karpers lieten zich moeizaam vangen en Lolle wist uiteindelijk één karpertje aan de kant te brengen.

Ik ben dus alweer volop met kunstaas in de weer. Niet alleen aan het water maar ook thuis, waar allerhande onderdeeltjes besteld worden en in elkaar geprutst tot een uitdagende en hopelijk vangende spinner, streamer of lepel. Je kon al lezen dat ik al eens met de ultralichte hengeltjes, de Rapier en de Floret op stap was geweest en leuk baars(jes) ving. Ook de acht- en de tien-grammer gingen eens mee op struintocht maar met de snoeken wilde het nog maar matig lukken. Volgers, missers en lossers waren een paar keer mijn deel; het ging nog niet helemaal lekker. Baars daarentegen liet zich eigenlijk overal wel vangen.

Ik besloot om maar eens de Fair Play Cobold vijfgrammer in te zetten. Nog steeds ultralicht maar met het oog op de weersomstandigheden (wind), met de wetenschap dat de baars het nog steeds leuk doet èn met de wens nog eens een leuke snoek te vangen, leek het mij een gewogen keuze. Een 16/00 lijn en een klein molentje completeerde de uitrusting. In een water even buiten Groningen ving ik de eerste baarzen op een spinnertje. Het messing blad van de spinner was al wat aangeslagen en dof door eerder gebruik maar ik gaf hem nog wat extra zwarte strepen met een watervaste stift omdat het water hier werkelijk glashelder was en de zon ook nog eens scheen. Een glimmend spinnerblad is in dat geval wat al te fel en schitterend en heeft meer een schrikeffect dan dat het de vis tot aanbijten verleidt. Een stuk of zeven baarzen waren mijn deel!

Baars!

De wind trok steeds meer aan en ik besloot in de luwte van de stad mijn heil te zoeken. Hier was het water weer een stuk troebeler en ik zette hier een mooi nikkel spinnertje met een gehamerd blad in. De baarsjes waren hier alleen een stuk minder actief, maar ik kon na een tijdje vissen een hele mooie snoek haken die na een flinke dril met het vijfgrammertje geland kon worden. Het meetlint zat nog in mijn karper-tas maar bij nameten aan de hand van de foto bleek de snoek zo'n 88cm te meten!

88 cm aan de vijfgrammer!

Het spinnertje bleek niet geheel ongehavend uit de strijd te komen. Zowel door de snoek als door mijn onthaak-kunsten (de haak, overigens weerhaakloos, zat vrij diep in een hard gedeelte van de snoekenbek) was het spinnertje flink verbogen.

...aan vervanging toe...

Ik ving met een nieuw exemplaar van hetzelfde type spinner nog wat baarsjes en ben toen weer teruggelopen. Ik kon het niet laten om op dezelfde plek waar ik eerder de snoek vind mijn spinnertje nog eens uit te gooien. Waarom weet ik eigenlijk niet; het is zeer onwaarschijnlijk dat de snoek nog eens toehapt, maar goed. Tot mijn verbazing kreeg ik OP PRECIES DEZELFDE PLEK wéér beet! Weer volgde een flinke dril, waarbij de snoek blijk gaf van zijn bedrevenheid in de luchtacrobatiek: de snoek kwam volledig uit het water en danste met zijn staart een heel eind over het water. Gelukkig bleef de haak tijdens de dril weer zitten en ik kon een snoek van, naar later bleek, 67cm bijschrijven. Tsjakka!

67 cm, een heel mooi formaat snoek voor de vijfgrammer

Ongelooflijk dat de snoeken zo vlotjes elkaars schuilplekje innemen. Ik heb wel meegemaakt dat eenzelfde snoek weken achtereen op dezelfde plek te vangen was, in dit geval bij een duikertje in het water. Maar twee snoeken op precies dezelfde plek zo vlak achter elkaar... 

Het geeft wel weer vertrouwen, een paar snoeken vangen. Vissen blijft vissen en de vangsten zijn niet altijd goed. Maar deze twee snoeken peppen mijn vertrouwen in het kunstaasvissen weer even op. Kom maar op met het snoekseizoen!